ეს ვიპოვე სადღაც და ავტორი არ მახსოვს...
ნეტა, ვის მოვპარე  :crazy:

ხეზ

ერთი ოთახი, ოთხი სკამი,
ერთიც მაგიდა.
ამ კარგმოტყნულში კარიც არის —
ნეტავ რად გვინდა?
არ იხურება ბეზატკაზნი ვაგზლის
ბოზივით,
ყველა შემოდის, ვინც კი დედამ ერთხელ
დაწყევლა…
მოდით ლოთებო, სტოპკა მუდამ
მოგვეძევება,
პახმელიაზე არ დაგტოვებთ ღვთის
ანაბარა.
თამბაქოც გორად — სადღაც გობში
უნდა ეყაროს…
შეახვიეთ და დაახვიეთ, როგორც
ზამბარამ…
კვლავ მარტო ვრჩები, თუთუნს ვახვევ
ნებად ვაბოლებ.
ამაოების უფსკრულს ჩავცქერ, მაგრად
მკიდია…
რატომ მოვედი, რა მინდოდა ვის
დავეკარგე?!
მე ხომ არცერთი ორთაბრძოლა
არ მომიგია…
კედლიდან მიმზერს ბანტიანი
გიტარა ობლად.
დაიკიდეო — თითქოს ჩუმად
მეჩურჩულება
გამეღიმება, ერთსაც დავლევ, ულვაშს
მოვიწმენდ…
ახლა თქვენა თქვით — მაქვს თუ არა
ამის უფლება?!